W ostatnim czasie informowaliśmy o coraz częściej wytaczanych pozwach przez banki przeciwko kredytobiorcom w sprawach dotyczących umów o tzw. kredyty frankowe. W sprawach, w których kredytobiorcy występują przeciwko bankom do sądu o stwierdzenie nieważności zawartych umów ze względu na zawarcie w nich przez banki niedozwolonych postanowień umownych, banki kierują w odrębnych postępowaniach względem kredytobiorców żądania zwrotu udostępnionego kapitału kredytu, a nadto wynagrodzenia za możliwość korzystanie z tego kapitału. Co istotne, z uzasadnienia treści pozwów kierowanych przez instytucje udzielające kredytów frankowych wynika, że kierują oni swoje roszczenia „na wszelki wypadek” i mają one charakter ewentualnych żądań, ponieważ w postępowaniach wytaczanych przez kredytobiorców banki zaprzeczają nieważności umów o kredyty frankowe.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniu 15 czerwca 2023 r. wydał wyrok, w którym wskazał, że banki nie mają prawa domagać się od kredytobiorców roszczeń z umowy, która została uznana za nieuczciwą: „W niniejszej sprawie, jak zauważył w istocie rzecznik generalny w pkt 58 opinii, ewentualne uznanie umowy kredytu hipotecznego za nieważną jest skutkiem stosowania nieuczciwych warunków przez Bank M. W związku z tym nie może on uzyskać odszkodowania za utratę zysku analogicznego do tego, jaki zamierzał osiągnąć ze wspomnianej umowy.” (pkt. 82 uzasadnienia wyroku).
W opinii TSUE „W konsekwencji w kontekście uznania umowy kredytu hipotecznego za nieważną w całości ze względu na to, że nie może ona dalej obowiązywać po usunięciu zawartych w niej nieuczciwych warunków, dyrektywa 93/13 stoi na przeszkodzie wykładni prawa krajowego, zgodnie z którą instytucja kredytowa ma prawo żądać od konsumenta rekompensaty wykraczającej poza zwrot kapitału wypłaconego z tytułu wykonania tej umowy oraz poza zapłatę ustawowych odsetek za zwłokę od dnia wezwania do zapłaty.” (pkt. 84 uzasadnienia wyroku).
Link do wyroku TSUE z dnia 15.06.2023 r.:
https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf;jsessionid=80B405F95F46AC50950D985939DE9EB9?text=&docid=274643&pageIndex=0&doclang=PL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=22025797
Wnioski Trybunału są jednocześnie dalej idące, bo przyznają uprawnienie, którego nie mają banki – konsumentom, którzy z kolei mogą pozwać bank za korzystanie z ich środków finansowych przeznaczanych na spłatę kredytu:
„W kontekście uznania umowy kredytu hipotecznego za nieważną w całości ze względu na to, że nie może ona dalej obowiązywać po usunięciu z niej nieuczciwych warunków, art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej prawa krajowego, zgodnie z którą konsument ma prawo żądać od instytucji kredytowej rekompensaty wykraczającej poza zwrot miesięcznych rat i kosztów zapłaconych z tytułu wykonania tej umowy oraz poza zapłatę ustawowych odsetek za zwłokę od dnia wezwania do zapłaty, pod warunkiem poszanowania celów dyrektywy 93/13 i zasady proporcjonalności.”
Basiewicz Kasprzyk Kancelaria Radców Prawnych zajmuje się dochodzeniem roszczeń od banków
w imieniu osób, które zaciągnęły tzw. kredyty frankowe. Prowadzimy również postępowania, omówione powyżej, tj. roszczeń banków o zwrot kapitału wraz z wynagrodzeniem za jego korzystanie. Więcej informacji w zakładce oferty dedykowanej:
https://www.basiewiczkasprzyk.pl/pl/dedykowana/kredyty-walutowe-chf-euro
Celem poznania szczegółów oferty zachęcamy do kontaktu poprzez wiadomość e-mail na adres biuro@basiewiczkasprzyk.pl lub telefonicznie pod nr: (71) 307-02-23.
Autorem niniejszej publikacji niestanowiącej porady prawnej jest Basiewicz Kasprzyk Kancelaria Radców Prawnych Sp. p. z siedzibą we Wrocławiu.
www.basiewiczkasprzyk.pl
